Kent Blog

Zaten bir süredir emareleri görülmeye başlayan yeni anayasa tartışmaları, Anayasa Mahkemesi ve Yargıtay'ın TİP Milletvekili Can Atalay ile ilgili karar konusundaki atışmalarının üzerine iyice gündemin ortasına yerleşti. Var olanlar yeterli gelmemiş olsa gerek, ülke bir de Anayasa Mahkemesi yanlıları ile Yargıtay yanlıları olarak ikiye bölündü. Tartışma, tamamı iktidar tarafından atanan Anayasa Mahkemesi ve Yargıtay üyeleri ile yine iktidarca belirlenen üyelerden oluşan Hakimler ve Savcılar Üst Kurulu'nca şekillendirilen ilk derece mahkemelerinin, birbirlerinin kararlarını tanımamaları üzerinden yürüyor. Bir taraf bunun bir planlanmış kriz olduğu konusunda emin. Krizin asıl sebebini de Erdoğan'ın yeni bir anayasa istemesine bağlıyorlar. Bu görüşe göre kriz, mevcut siyasi iklimin yeni bir Anayasaya gidecek bir irade barındırmaması sebebiyle, bu iradeyi yaratmak adına Erdoğan'ca bilinçli olarak tertip edilmiş olmalı... Her ne kadar Erdoğan'ın yeni Anayasa talebinin ger

Cumhuriyet Halk Partisi 38. Olağan Kurultayını geride bıraktı, Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu'nun yerine Grup Başkanı Özgür Özel getirildi. Burada daha ilk günden Özgür Özel'in Genel Başkanlığını 'seçilmedi', 'getirildi' diyerek tartışmaya açacak değilim. Bunu ilerleyen günlerde neden sonuç bağlamında ele alarak tartışacak gerekçelerin oluşacağını düşünüyorum. Bununla beraber, elbette 38. kurultayın delegeleri de, kurultayın şekli ve hukuki meşruiyeti de tartışıl(a)maz. Her şeyin yerli yerine oturması ve aşağıda anlatacaklarımın da yanlış anlaşılması ihtimalini önleme açısından ifade etmeliyim ki, kurultay delegelerinin ve genel başkan adayların belirlenme süreci ile nihayetinde kurultayın da hukuka uygun yapılmış olması, siyasi meşruiyetinin olduğu anlamına da gelmiyor. Böyle düşünmemin nedeni ise, bu süreçlere defalarca yaşayarak tanıklık etmiş olmam. Bu siyasi meşruiyetsizliğe sadece şimdiki yöneticilerin sebep olduğunu söylemek de haksızlık; bu hemen her ko